Uznawany przez wielu za ojca założyciela współczesnej Republiki Południowej Afryki oraz jedną z najważniejszych postaci historii światowej polityki. Prezydent Nelson Mandela służył jako pierwszy demokratycznie wybrany przywódca Republiki Południowej Afryki od 1995 r. do 1999 r.

Działacz polityczny, więzień oraz orędownik sprawiedliwości społeczej, Mandela przyczynił się do transformacji Republiki Południowej Afryki z narodu podzielonego przez opresyjny apartheid w „Tęczową Nację". Jako pierwszemu czarnoskóremu przywódcy swojego kraju, etos Mandeli oparty na pojednaniu i dialogu zamiast rewanżyzmu i podziale, zaskarbił mu niemal uniwersalne uznanie na świecie. Otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla wśród 250 innych odznaczeń. Mandela został przewodniczącym ruchu UWC w 1995 r., kiedy rozpoczął swoje przewodniczenie wspólnie z królową Jordanii Noor.

W 1999 r. został honorowym przewodniczącym UWC. Jego dzieci oraz wnukowie byli uczniami UWC Waterford Kamhlaba, pogłębiając tym samym jego więzi z ruchem oraz wspólnych wartości pokoju, międzynarodowego porozumienia oraz działań, na rzecz zrównoważonego rozwoju w przyszłości.